Hilberdink, K. (2023)
Strijd om de ziel. Het leven van P.C. Kuiper (1909-2002) in de psychiatrie
Amsterdam: Uitgeverij Van Oorschot
Aanleiding
Jaren geleden liep ik over de gemeenschappelijke begraafplaats de ’Bottertonne’ in het dorp Busloo, gemeente Voorst (Gelderland) en stuitte bij toeval op het graf van Pieter Cornelis Kuiper en Eleonora Kuiper-Miskotte.1 Bijna alle artsen en psychologen hebben tijdens hun opleiding in de jaren 1970-1980 zijn boeken Hoofdsom der psychiatrie (Kuiper, 1973) en Neurosenleer (Kuiper, 1968) moeten bestuderen. Zo ook ik en daarnaast volgde ik ook colleges bij Kuiper. Hij was voor mij echter niet meer dan een van de vele hoogleraren tijdens mijn opleiding. Dat werd echter anders toen ik in 1989 een lezing bijwoonde van Kuiper waarover zelfs de krant berichtte.2 Het jaar daarvoor was zijn boek Ver heen: verslag van een depressie (1988) verschenen, maar daar werd tijdens de lezing nauwelijks over gerept. Via omwegen kwam Kuiper tot de vraag waarom twee mensen bij elkaar blijven ook al krenken ze elkaar bij herhaling. Erg ingewikkeld vond ik dat toen, maar het zorgde er wel voor dat ik geïntrigeerd werd door deze psychiater. Maar daarna werd het stil rond zijn persoon. Tot begin 2023.